Vang vieng in Laos!
Door: Lyzette
Blijf op de hoogte en volg Lyzette
30 Juni 2011 | Laos, Vangviang
De afgelopen twee weken ben ik met Tamara en Frederike door Laos, Vietnam en Cambodja wezen reizen. Omdat kleine verslagen handiger te lezen zijn hier deel 1 Laos
De site waar de foto’s op staan:
https://picasaweb.google.com/data/feed/base/user/103418157376970115342?alt=rss&kind=album&hl=nl
Vrijdag morgen hadden we de eind presentatie van het moduul gevolgd door een defense. In ons groepje (en als enigst groepje) hadden we allemaal hier in Thailand een pak laten maken en die dus ook aan tijdens de presentatie. De presentatie ging wel goed en we zagen er goed uit zo strak in ’t pak. Vrijdag middag nog even tas pakken en laatste dingetjes doen voordat we, Frederike, Tamara en ik, vrijdag om 6 uur naar het busstation gingen voor onze laatste twee weken reizen door Laos, Vietnam en Cambodja.
Laos
Om half 9 vertrok de bus naar Nong Khai, plaatsje aan de grens voor Laos, om half 8 s’morgens kwamen we aan. Voor Laos hadden we nog geen visum en via een bureautje gingen we naar de departure van Thailand, vervolgens met een busje naar de grens en toen met een taxi naar Vientienne, de hoofdstad van Laos. Direct opvalt dan is dat het stuur weer aan de ‘verkeerde kant’ zit, en dat er rechts wordt gereden. In Laos betaald men, zonder geintjes, met de Kip. Voordat wij weg gingen hebben we van heel veel mensen tips gekregen over waar wil en niet heen te gaan in Laos, Vietnam en Cambodja. Daarom direct van de hoofdstad doorgegaan naar Vang Vieng. Om een uur of 1 kwamen we aan. Hostel gezocht, even gedoucht en gegeten en vervolgens gingen we zaterdagmiddag direct tuben. Wat is tuben? Tuben is dat je in een auto band door een rivier stroomt, langs de rivier staan vervolgens allerlei barretjes, de barretjes gooien een touw uit en zo ga je van bar naar bar op je autoband. Het regende helaas wel dat wij aan het tuben waren, maar nat wordt je sowieso in de rivier, dus dat drukte de pret voor ons niet. Puur omdat het toch redelijk gevaarlijk is wanneer je echt teveel zou gaan drinken (het sterftegetal door deze toeristische attractie is namelijk erg hoog) hebben wij bijna niet gedronken. Maar wat een gekkenhuis, iedereen staat daar midden op de dag te dansen alsof je midden in de nacht in de discotheek staat. Gezelligheid, drukte, was echt super gaaf! Na het tuben weer even gedoucht en gingen we eten in een friends bar. Er zijn in vang vieng heel veel soort lounge barren waar ze dan friends kijken. Erg grappig! De volgende dag gingen we naar de blue lagoon, puur de naam want er was geen blue lagoon te zien. Was eerst een steile klim omhoog en vervolgens hadden en voeten werk om door de grot heen te kunnen. Ik had een jurkje aan en slippers aan, perfecte klim outfit dus! De eerste keer had ik geen licht en bleven de andere achter. Op een gegevene moment kon ik gewoon niet meer zien waar ik heen moest. De volgende keer met ze 3e met licht bleek dat ik er al was de eerste keer. Naar en van de grot reden we echt door de plattelands weggetjes van Laos, dat was echt heel mooi en bijzonder om te zien. Verder is het heel erg opvallend dat iig in Vang Vieng er echt heel veel kinderen zijn, kleine kinderen, en opvalt is dat de inwoners allemaal een restaurantje of winkeltje hebben dat vervolgens ook hun woonkamer is waar de mensen de hele dag achter de tv zitten. S’middags gingen we een rondje fietsen. Het begon te regenen en gingen dus in een bar/huis soort van wat drinken en kaarten, na 2 uur gewacht te hebben zijn we maar door de stromende regen terug gegaan. Als ik nu terug denk aan Laos denk ik toch ook echt wel aan regen. We zijn geen 1 keer droog thuis gekomen namelijk. Maandag om 1 uur gingen we met de bus. Daarvoor een heerlijk ontbijtje gehad in een bakkerij met goede koffie, fruit en een muffin. De volgende busrit zou ons naar Hanoi, Vietnam moeten brengen. Een rit die ons 24 uur zou moeten kosten, maar hier in Azië is het altijd veel langer dan ze zeggen. Gekozen hadden we voor een slaapbus. In vang vieng werden we opgehaald met een busje dat was echt zo een oud en krakkemikkig busje, we kregen er de slappe lach van, het busje kon maar 15km per uur, en die zou ons nooit naar vientienne kunnen brengen. Gelukkig deed die bus dat ook niet en stapte we over op het busstation in vang vieng. Vervolgens in Vientienne stapte we over op de slaapbus. Lekker relaxte bus zou je zeggen. Wij lagen achterin, en hadden nog meer ruimte dan de mensen voor ons. Je had een halve meter bij anderhalve meter en je kon niet rechtop zitten omdat er boven je nog iemand ligt. Het klinkt okee, maar dat is klein!, waren net sardientjes. Maargoed bij ieder ding dat iets tegenvalt noemen we dat weer een bijzondere ervaring!! Dat was het namelijk! Om zeven uur vertrok de bus vanaf Vientienne. Om 2 of 3 uur in de nacht kwamen we aan bij de grens van Laos. De grens is alleen tot 6 uur gesloten en dus moesten we wachten, de airco ging uit. Dat is warm hoor, al die slapende mensen, te stinken ook nog eens. Ik kon niet meer slapen en tamara ook niet. We gingen even naar buiten en besloten om in het kantoor, waar je een departure stempel haalt te gaan slapen. Er lag een matras op de kast, tamara had een denkentje mee genomen en zo lagen we hoor in de gang op een matras. Om 6 uur konden we dan toch eindelijk een stempel halen.
De site waar de foto’s op staan:
https://picasaweb.google.com/data/feed/base/user/103418157376970115342?alt=rss&kind=album&hl=nl
Vrijdag morgen hadden we de eind presentatie van het moduul gevolgd door een defense. In ons groepje (en als enigst groepje) hadden we allemaal hier in Thailand een pak laten maken en die dus ook aan tijdens de presentatie. De presentatie ging wel goed en we zagen er goed uit zo strak in ’t pak. Vrijdag middag nog even tas pakken en laatste dingetjes doen voordat we, Frederike, Tamara en ik, vrijdag om 6 uur naar het busstation gingen voor onze laatste twee weken reizen door Laos, Vietnam en Cambodja.
Laos
Om half 9 vertrok de bus naar Nong Khai, plaatsje aan de grens voor Laos, om half 8 s’morgens kwamen we aan. Voor Laos hadden we nog geen visum en via een bureautje gingen we naar de departure van Thailand, vervolgens met een busje naar de grens en toen met een taxi naar Vientienne, de hoofdstad van Laos. Direct opvalt dan is dat het stuur weer aan de ‘verkeerde kant’ zit, en dat er rechts wordt gereden. In Laos betaald men, zonder geintjes, met de Kip. Voordat wij weg gingen hebben we van heel veel mensen tips gekregen over waar wil en niet heen te gaan in Laos, Vietnam en Cambodja. Daarom direct van de hoofdstad doorgegaan naar Vang Vieng. Om een uur of 1 kwamen we aan. Hostel gezocht, even gedoucht en gegeten en vervolgens gingen we zaterdagmiddag direct tuben. Wat is tuben? Tuben is dat je in een auto band door een rivier stroomt, langs de rivier staan vervolgens allerlei barretjes, de barretjes gooien een touw uit en zo ga je van bar naar bar op je autoband. Het regende helaas wel dat wij aan het tuben waren, maar nat wordt je sowieso in de rivier, dus dat drukte de pret voor ons niet. Puur omdat het toch redelijk gevaarlijk is wanneer je echt teveel zou gaan drinken (het sterftegetal door deze toeristische attractie is namelijk erg hoog) hebben wij bijna niet gedronken. Maar wat een gekkenhuis, iedereen staat daar midden op de dag te dansen alsof je midden in de nacht in de discotheek staat. Gezelligheid, drukte, was echt super gaaf! Na het tuben weer even gedoucht en gingen we eten in een friends bar. Er zijn in vang vieng heel veel soort lounge barren waar ze dan friends kijken. Erg grappig! De volgende dag gingen we naar de blue lagoon, puur de naam want er was geen blue lagoon te zien. Was eerst een steile klim omhoog en vervolgens hadden en voeten werk om door de grot heen te kunnen. Ik had een jurkje aan en slippers aan, perfecte klim outfit dus! De eerste keer had ik geen licht en bleven de andere achter. Op een gegevene moment kon ik gewoon niet meer zien waar ik heen moest. De volgende keer met ze 3e met licht bleek dat ik er al was de eerste keer. Naar en van de grot reden we echt door de plattelands weggetjes van Laos, dat was echt heel mooi en bijzonder om te zien. Verder is het heel erg opvallend dat iig in Vang Vieng er echt heel veel kinderen zijn, kleine kinderen, en opvalt is dat de inwoners allemaal een restaurantje of winkeltje hebben dat vervolgens ook hun woonkamer is waar de mensen de hele dag achter de tv zitten. S’middags gingen we een rondje fietsen. Het begon te regenen en gingen dus in een bar/huis soort van wat drinken en kaarten, na 2 uur gewacht te hebben zijn we maar door de stromende regen terug gegaan. Als ik nu terug denk aan Laos denk ik toch ook echt wel aan regen. We zijn geen 1 keer droog thuis gekomen namelijk. Maandag om 1 uur gingen we met de bus. Daarvoor een heerlijk ontbijtje gehad in een bakkerij met goede koffie, fruit en een muffin. De volgende busrit zou ons naar Hanoi, Vietnam moeten brengen. Een rit die ons 24 uur zou moeten kosten, maar hier in Azië is het altijd veel langer dan ze zeggen. Gekozen hadden we voor een slaapbus. In vang vieng werden we opgehaald met een busje dat was echt zo een oud en krakkemikkig busje, we kregen er de slappe lach van, het busje kon maar 15km per uur, en die zou ons nooit naar vientienne kunnen brengen. Gelukkig deed die bus dat ook niet en stapte we over op het busstation in vang vieng. Vervolgens in Vientienne stapte we over op de slaapbus. Lekker relaxte bus zou je zeggen. Wij lagen achterin, en hadden nog meer ruimte dan de mensen voor ons. Je had een halve meter bij anderhalve meter en je kon niet rechtop zitten omdat er boven je nog iemand ligt. Het klinkt okee, maar dat is klein!, waren net sardientjes. Maargoed bij ieder ding dat iets tegenvalt noemen we dat weer een bijzondere ervaring!! Dat was het namelijk! Om zeven uur vertrok de bus vanaf Vientienne. Om 2 of 3 uur in de nacht kwamen we aan bij de grens van Laos. De grens is alleen tot 6 uur gesloten en dus moesten we wachten, de airco ging uit. Dat is warm hoor, al die slapende mensen, te stinken ook nog eens. Ik kon niet meer slapen en tamara ook niet. We gingen even naar buiten en besloten om in het kantoor, waar je een departure stempel haalt te gaan slapen. Er lag een matras op de kast, tamara had een denkentje mee genomen en zo lagen we hoor in de gang op een matras. Om 6 uur konden we dan toch eindelijk een stempel halen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
